عیدانه پس از عمری!

گاهی سخن از عشق بگویید بگویید

گه در ره توحید بپویید بپویید

شمامه ی حالست کز باغ وصالست

شمامه ی این باغ ببویید ببویید

با آب ازین جامه پلیدی نتوان شست

با آتش سوزانش بشویید بشویید

ای سبز گیاهان که همه خشک خزانیید

این فصل بهارست برویید برویید